என்னவளுக்காக..

தலைப்புகள் இல்லாத
கவிதைகளாக நான்
உனக்காக..
மலர்ந்த பூக்களாக நீ!

இன்றும்
யார் அந்த நீ!!
தேடுகிறேன்
எங்கும் நீ தென்படவில்லை..

உனக்காக காத்திருக்கிறேன்
நீ எனக்காக
என்னை தேடுவாய் என்று..

என் வாழ்க்கையின்
மாறதா நிகழ்வுகள்
தொகுப்புகளாக மாறும்
நேரம்
என்னவளுக்காக..

சந்திப்பு..

உன் புன்னகை
என்னில் மழைச்சாரல்..

ஆயிரமாயிரம் தவங்கள்
என்னில்
உன் கடைக்கண் பார்வைக்காக..

நீ அறியாமல்
பல நாள்
நீ அறிந்து சில நாள்..

உதடுகளின் சிரிப்பில்
உள்ளங்களை கடத்துகிறாய்..

உன் கன்னங்களின் குழிகள்
என் வாழ்வின் பரவசங்கள்..

என் சிந்தனைகளின்
தடுமாற்றம்
உன் தவிர்க்க முடியா
சந்திப்பு..

ஆயுதமில்லாமல்

முடிவுகளாக நீ
ஆரம்பமாக நான்..
விசித்தரமான சிறையில்
விடுகதையான வாழ்க்கைப் பாதையில்
போரட்டமான காலம்
ஆயுதமில்லாமல் நான்..

என் கனைகளின் கவனம் சிதறி
குளுமையான கனவுலகில்
என் நினைவுகளை இழந்து தவிக்கிறேன்

காலம் பதில் சொல்லும்
என் அழகிய வினாக்களுக்கு...

எங்கே நீ

கவிதைகளின் முடிவில்
நீ இருக்கிறாய்
நான் தொடக்கத்தில்..

என் கனவுலகின்
தென்றல் நீ..
ஓசைகள் இல்லாமல்
உன்னை கடக்கிறேன்.

என்னில் நீ

உன் இமையின் பார்வையில்
பிறந்த குழந்தையும் எழுகிறது
பார்க்க..

என்னில் அமைதியான நிகழ்வுகள்
உன்னை தொடர்ந்து தேடல்களாக
மாறுகின்றன..

என் எண்ணங்களின் பிரதிபலிப்புகள்
எழுத்துக்களாக மாறும் தறுவாயில்
கருமையாக என்னை மையம்
கொள்கிறாய்..

மாறும் உலகில் மாறாத நீ

என் கவிதைகளில்
பெரும்பான்மை நீ தான்
கூடவே சில இயற்கை நிகழ்வுகள்..


கவிதைகளில்..
வரிகளின் முடிவில் சொற்கள் மாறுகின்றன
மாற்றங்கள் இல்லாமல் இவ்வுலகம் இல்லை..
என் மனதில்
அழியாத வடிவமாக என்றும் நீங்காமல் நீ!

புன்னகை

இனிய பொன்நாட்கள்

வெறுமையாக கழிகின்றன
நீ இருந்தும்..நான் பேசாமல்..

நான் பேசும் மொழிகளே
மாறுகின்றன

என் மனமறியாமல்...

மௌனமாக இருக்கிறேன்.
மறுக்க முடியாமால்
திரும்பவும் புன்னகை செய்கிறாய்...

காலம்

உன் புன்னைகையில்

சிலையானேன்
என்னை மறந்து..

வானில் இடி மின்னல்
என்னில் மழையாக..நீ

இலைகள் துளிர்விடும்
ஆரம்பம்..

என் மனதில் ரீங்காரமாக
வளர்கிறாய்.

டிசம்பர் மாத பனித்துளிகள்

மடிந்து போகின்றன
புவியில் பட்டு..

நானும் உன்னில் மறைகிறேன் ..

இலைகள் மறைந்து

சிறு கிளைகளாக
மாறும் வசந்தகாலம்..

என்னில் பரவும் முழுமையான

முதற்காலம்..